Η ομαδική θεραπεία είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας που έχει αποδειχτεί εξίσου ή περισσότερο αποτελεσματική από την ατομική ψυχοθεραπεία για μια σειρά ψυχολογικών δυσκολιών.
Οι θεραπευτικές ομάδες είναι μικτές, βασίζονται στη συστημική προσέγγιση με έμφαση στην πρωταρχικότητα των οικογενειακών σχέσεων.
Η θεραπευτική ομάδα προσδοκάται να είναι ένας ασφαλής χώρος όπου άνθρωποι με διαφορετικές ιστορίες και διαφορετικά αιτήματα για βοήθεια θα ωφεληθούν από την μεταξύ τους αλληλεπίδραση, ώστε να σχετίζονται με τους ανθρώπους στην ζωή τους εκτός ομάδας με τρόπο που να τους ικανοποιεί και να καλύπτει τις ανάγκες τους.
Η ένταξη στην ομάδα γίνεται μετά από κοινή συμφωνία θεραπευτή και θεραπευόμενου. Σηματοδοτεί συνήθως τη διάθεση του θεραπευόμενου να συνεχίσει και να εμπλουτίσει τη διαδικασία αλλά και την αίσθηση του θεραπευτή ότι ο θεραπευόμενος/ συμβουλευόμενος, έχει προχωρήσει και είναι έτοιμος για το επόμενο βήμα. Οι λόγοι για την εισαγωγή σε μια ομάδα αυτή είναι σημαντικοί. Ο σημαντικότερος είναι ότι μια ανοιχτή και ετερογενής ομάδα μοιάζει με έναν ασφαλή μικρόκοσμο. Εκεί η θεματολογία διευρύνεται ενώ προσφέρονται και ευκαιρίες να ‘προβάρει’ κανείς καινούριες συμπεριφορές και ρόλους. Μοιάζει η ομάδα με ένα εργαστήριο, όπου οι συνηθισμένες συμπεριφορές και ρόλοι θα αναπαραχθούν, όμως οι αναγκαίες αλλαγές θα εντοπιστούν και βιωματικά θα αλλάξουν στο εδώ και τώρα.
Στη θεραπευτική ομάδα κάθε μέλος έχει δικαίωμα να μιλήσει για οποιοδήποτε θέμα το απασχολεί και στο βαθμό και την έκταση που το επιθυμεί. Είναι χρήσιμο για την θεραπευτική διεργασία τα μέλη, με την διευκόλυνση των θεραπευτών, να μοιράζονται τις σκέψεις και τα συναισθήματα που ανακύπτουν μέσα στην θεραπευτική ομάδα, αποφεύγοντας την κριτική και τις συμβουλές προς τα άλλα μέλη. Μία πολύ βασική θεραπευτική διαδικασία της ομάδας είναι το μοίρασμα, ο σχολιασμός και ανάλυση από τα μέλη αυτού του γίνεται στο «εδώ και τώρα» της διεργασίας. Οι θεραπευόμενοι αναστοχαζόμενοι τις αφηγήσεις των άλλων μελών της ομάδας, ωφελούνται από την ομαδική διεργασία ακόμα και όταν οι ίδιοι δεν μιλάνε για το δικό τους πρόβλημα.