Ονομάζομαι Μιχαήλ Καρακούσης, είμαι Ψυχολόγος και διατηρώ γραφείο στο Γέρακα. Στηρίζω καθημερινά ενήλικες, ζευγάρια και οικογένειες.
Συνήθως οι άνθρωποι που ζητούν τη βοήθεια μου αντιμετωπίζουν προβλήματα με τις συντροφικές ή / και οικογενειακές τους σχέσεις, διαφόρων τύπων προβλήματα με τα παιδιά τους και δυσκολίες στο να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους, όπως κατάθλιψη, κρίσεις πανικού, φοβίες, εμμονές, καθημερινές αγωνίες και άγχη.
Η ψυχοθεραπευτική μου εκκίνηση έγινε από τη θεραπεία Gestalt, συμπληρώθηκε με την Προσωποκεντρική προσέγγιση στη Συμβουλευτική και στην πορεία εξελίσσεται στην Συστημική Οικογενειακή Θεραπεία όπου τα ατομικά ψυχολογικά προβλήματα ως συμπτώματα της δυσλειτουργίας ενός ευρύτερου συστήματος (όπως π.χ. της οικογένειας) και ως εκ τούτου η αλλαγή, θα επέλθει παρεμβαίνοντας στην λειτουργία και του ευρύτερου αυτού συστήματος.
Οι πρώτες εκδοχές αυτής της θεώρησης έδωσαν έμφαση στη παθογένεση και «χρέωσαν» το οικογενειακό σύστημα για τις προβληματικές συμπεριφορές των μελών του. Αξιοποιώντας στοιχεία της αφηγηματικής ψυχολογίας, όπου με βάση τις έρευνες βλέπουμε ότι όταν ένας γονιός μπορεί να μιλά με συνοχή (κατάλληλο συναίσθημα και ρεαλισμό) για τις εμπειρίες του ακόμα και αν αυτές ήταν τραυματικές, τότε το παιδί του νιώθει ασφάλεια.
Αυτό σημαίνει πως η οργάνωση της εμπειρίας μέσω της αφήγησης μπορεί να έχει διορθωτικά αποτελέσματα και για το ίδιο το άτομο και για τα παιδιά του και να σπάσει τη διαγενεολογική μεταβίβαση ανασφαλών μοτίβων συναισθηματικού δεσμού. Ο θεραπευτής βοηθά το θεραπευόμενο να επαν-αφηγηθεί κομμάτι-κομμάτι την αυτοβιογραφία του. Μέλημα του θεραπευτή είναι να βοηθήσει ώστε οι αλλαγές να διατηρούν τη συνοχή της αφήγησης καθώς εξελίσσεται.
Ο θεραπευόμενος μαθαίνει επίσης στα πλαίσια αυτά να αναγνωρίζει διάφορες φωνές που έχει μέσα του (π.χ. την επικριτική, αυστηρή ή έστω μη ενθαρρυντική, φωνή του γονιού του, τη ζεστή και ενθαρρυντική φωνή ενός δασκάλου του κλπ) και να δίνει περισσότερο χώρο στις ενθαρρυντικές φωνές αναγνωρίζοντας τελικά σταδιακά τη δική του φωνή βασισμένη στις δικές του εμπειρίες.
Επίσης στην ψυχολογική εργασία με τους ανθρώπους, αξιοποιώ τη θεωρία του συναισθηματικού δεσμού (attachment theory) του John Bowlby όπου υποστηρίζεται ότι πίσω από όλες τις ψυχολογικές δυσκολίες κρύβεται ο ανασφαλής δεσμός προς τους γονείς στις διάφορες διαβαθμίσεις του. Η συναισθηματική ασφάλεια αποτελεί αναπτυξιακή αναγκαιότητα, αφού η έλλειψη της έχει αποδεδειγμένα τόσο οργανικές όσο και ψυχολογικές επιπτώσεις για το παιδί που μεγαλώνει.
Η έλλειψη πραγματικής ασφάλειας εσωτερικεύεται ως βασική ανασφάλεια με τον εαυτό και στη σχέση με τους άλλους, και συχνά μασκαρεύεται ως υπερβολική αυτοπεποίθηση. Το μοτίβο του ανασφαλούς συναισθηματικού δεσμού στη σχέση με τους γονείς μεταβιβάζεται διαγενεολογικά στα παιδιά ιδίως όταν η συντροφική σχέση έχει αποτύχει στο να φέρει κάποια συναισθηματική πληρότητα. Έτσι τα παιδιά αναλαμβάνουν το ρόλο της βασικής διορθωτικής φιγούρας στη ζωή των γονιών είτε με το ρόλο του «πρώιμου ενήλικου» είτε με το ρόλο του «αιώνιου παιδιού». Ο θεραπευτής λειτουργεί ως διορθωτική φιγούρα που προσφέρει ένα συγκεκριμένο και ασφαλές πλαίσιο εξερεύνησης του εσωτερικού κόσμου (σκέψεων, συναισθημάτων, αναμνήσεων) και σύνδεσης κομματιών του εαυτού που μοιάζουν αποξενωμένα.
Η συμβουλευτική και η ψυχοθεραπευτική σχέση είναι μια ιδιαίτερη επαγγελματική σχέση όπου η επιλογή του κατάλληλου σύμβουλου/ ψυχοθεραπευτή για τις ανάγκες κάθε ανθρώπου είναι μερικές φορές σύνθετη διαδικασία, όπου την επιλογή έχει και πρέπει να έχει, ο ίδιος ο συμβουλευόμενος, με βάση το προσωπικό του κίνητρο, το ταίριασμα του με τον κατάλληλο για αυτόν ψυχοθεραπευτή, τις προσδοκίες και τη δύναμη της θέλησης για αλλαγή και εξέλιξη της ζωής του..
Ελπίζω το περιεχόμενο αυτής της ιστοσελίδας να σας φανεί χρήσιμο.
Καλή σας πλοήγηση!
